باره وفات

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] باره وَفات، نام روز دوازدهم ربیع الاوّل نزد مسلمانان اهل سنت شبه قاره هند و پاکستان می باشد.
این اصطلاح مرکب است از کلمه اردوی «باره»، به معنای دوازده، و کلمه عربی «وفات»، و ازآنرو بدین نام خوانده شده است که دوازدهم ربیع الاول را روز رحلت حضرت رسول اکرم صلّی اللّه علیه وآله وسلم می شمرند.
منظور از باره وفات نزد مسلمانان اهل سنت شبه قاره
همچنین مسلمانان اهل سنت شبه قاره معتقدند که منظور از باره وفات، دوازده روزِ نخستینِ ربیع الاول است که حضرت در آن مدت بیمار و بستری بوده اند. اما با توجه به این که همه مسلمانان، جز شیعیان، دوازدهم ربیع الاول را روز میلاد پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلم می شناسند و بدین مناسبت جشن می گیرند. مسلمانان اهل سنّت شبه قاره هم آن را روز میلاد آن حضرت می شمرند، که به عنوان «عید میلادالنبی»، تعطیل عمومی است. بعلاوه دوازده روزِ نخستینِ ربیع الاول از نظر مسلمانان اهل سنت شبه قاره حرمتی خاص دارد و از ایام متبّرک محسوب می شود.
اعمالی که مسلمانان اهل سنت شبه قاره در روز دوازدهم ربیع الاوّل انجام می دهند
روز دوازدهم، در خانه ها و مساجد مجالسی برپا می کنند و به تلاوت قرآن کریم و قرائت فاتحه و مدیحه خوانی و ذکر سیرت نبوی می پردازند و در میان حاضران میوه و شیرینی تقسیم می کنند. نورجهان بیگم، همسر جهانگیر پادشاه بابری، برای زنان مسلمان تقویمی ساخته بود که ماه سوم آن «باره وفات» نام داشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس