بارنگ بویه

لغت نامه دهخدا

بارنگ بویه. [ رَ ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) بادرنجبویه. جعفری. ( ناظم الاطباء ). بادرنگ بویه. ( دِمزن ). حوک. بادروج. بورنگ. بادرنجبویه. نوعی ریحان خوشبو است که بادرنبو و بادرنبویه و بادرنجبویه و بادرود هم گویند و در عربی بادروج نامند. ( شعوری ج 1 ورق 190 برگ ب ). رجوع به هر یک از لغات فوق در جای خود شود.

فرهنگ فارسی

جعفری

پیشنهاد کاربران

بپرس