بارمکن

بارمکن ( Barmkin یا barmekin یا barnekin ) واژه ای اسکاتس است که به گونه ای از استحکامات دفاعی قرون وسطایی اشاره دارد که معمولاً در اطراف قلاع کوچک، خانه های برجی، و برج های پیل در اسکاتلند و شمال انگلستان ساخته می شد. گفته می شود که ریشه شناسی این واژه به واژهٔ باربیکن ( به معنای برج وبارو ) می رسد. [ ۱] بارمکن ها شامل چند بنای جانبی می شد و می توانست برای محافظت از احشام استفاده شود.
از نمونه های بارمکن می توان به حصار قلعه هالتون و دژ کریچتون اشاره کرد.