بارسینه ( یونانی: Βαρσίνη؛ حدود ۳۶۳ تا ۳۰۹ پیش از میلاد ) دختر آرتاباز دوم، ساتراپ ایرانی فریگیه هلسپونت و یک زن یونانی رودسی که خواهر سرداران یونانی، منتور و ممنون بود، می باشد. بارسینه در آغاز همسر دایی اش منتور شد و پس از مرگ وی با دایی دوم خود، ممنون ازدواج کرد. ... [مشاهده متن کامل]
در سال ۳۳۴ پیش از میلاد، سالی که اسکندر به ایران حمله کرد، ممنون بارسینه و فرزندانش را برای اظهار وفاداری خود به عنوان گروگان به سوی داریوش سوم روانه کرد و در سال بعد، هنگامی که مقدونیان دمشق را تصرف کردند، بارسینه به دست اسکندر افتاد. ادعا می شود که بارسینه از اسکندر باردار شد و هراکلس را زاد. رابطه او با اسکندر بسیار مشکوک است - از پنج منبع اصلی، فقط پلوتارک و ژوستین از بارسین به عنوان معشوقه اسکندر یاد می کنند. آریان نیز یک بار به بارسینه اشاره می کند - نه اینکه او معشوقه اسکندر باشد، بلکه اسکندر در ازدواج دسته جمعی شوش دختر بارسینه و منتور را به عقد نئارخوس درمی آورد. احتمالاً روابط بارسینه و اسکندر برای توجیه پدر و مادردار بودن هراکلس ساخته شده است. نئارخوس که داماد بارسینه بود، پس از دوازده سال از مرگ اسکندر در سال ۳۲۳ پیش از میلاد، از ادعای هراکلس برای تاج و تخت پشتیبانی کرد، پس او در آن زمان هفده ساله بود؛ این به این معنی است که او حدود ۵ سال پس از ملاقات احتمالی بارسینه و اسکندر در دمشق در سال ۳۳۳ پیش از میلاد، زاده شده است. با مقایسه نوشته های دیودور و ژوستین، به نظر می رسد که او در پرگامون در کنار مادرش بزرگ شده است و اینکه او نیز در سال ۳۰۹ پیش از میلاد به سرنوشت پسرش دچار و توسط پلی پرخون و به تحریک کاساندر، کشته شده است. گاه بارسینه با استاتیرا، دختر داریوش سوم و همسر اسکندر، که ممکن است «بارسینه» نامیده می شده، اشتباه گرفته می شود. بارسینه در میان ده دختر اردباز ( آرتاباز ) بزرگترین دختر او بود. به فرمان اسکندر، دو خواهر دیگر بارسینه، اردونی ( ارتونیس Artonis ) ، با اومنس اهل کاردیا ( Eumenes ) و اردکامه ( ارتاکاما Artacama ) ، با پتوله مایوس ( Ptolemaîos Sōtḗr ) از سرداران سپاه مقدونی، بیوگانی نمودند.