بارْدین، جان (۱۹۰۸ـ۱۹۹۱)(Bardeen, John)
فیزیک دان امریکایی. نخستین دانشمندی است که دوبار جایزۀ نوبل فیزیک گرفت: بار اول در ۱۹۵۶، با والتر براتینو ویلیام شاکلی، برای ساخت ترانزیستوردر ۱۹۴۸، و بار دوم در ۱۹۷۲، با لئون کوپرو رابرت شریفر، به سبب تحقیق در زمینۀ اَبَررسانایی(ازبینرفتن مقاومت الکتریکی در برخی فلزات و آلیاژها در دماهای نزدیک به صفر مطلق).باردین در مدیسونویسکانسینزاده شد و در دانشگاه ویسکانسین درس خواند. از ۱۹۴۵ تا۱۹۵۱، در آزمایشگاه تلفن بلِنیوجرسی، با شاکلی و براتین به بررسی نیم رساناها، به ویژه نیم رسانای ژرمانیومپرداخت. آنان نیم رساناها را، مانند کاربرد بلورها در دستگاه های گیرندۀ رادیویی اولیه، در گیرنده های رادار به کار بردند. این فعالیت ها در ۱۹۴۸، به ساخت ترانزیستور منجر شد. دومین جایزۀ نوبل او به سبب تبیین اَبَررسانایی بود. اَبَررسانایی خاصیتی است که به موجب آن مقاومت الکتریکی فلزات، در دماهای نزدیک به صفر مطلق، به کلّی ناپدید می شود. بنا به نظریه ای که باردین، شریفر، و کوپر در این زمینه عرضه کردند (۱۹۵۷)، اَبَررسانایی براثر برهم کنش بین الکترون های آزاد و اتمهای در حال ارتعاش فلز پدید می آید.
فیزیک دان امریکایی. نخستین دانشمندی است که دوبار جایزۀ نوبل فیزیک گرفت: بار اول در ۱۹۵۶، با والتر براتینو ویلیام شاکلی، برای ساخت ترانزیستوردر ۱۹۴۸، و بار دوم در ۱۹۷۲، با لئون کوپرو رابرت شریفر، به سبب تحقیق در زمینۀ اَبَررسانایی(ازبینرفتن مقاومت الکتریکی در برخی فلزات و آلیاژها در دماهای نزدیک به صفر مطلق).باردین در مدیسونویسکانسینزاده شد و در دانشگاه ویسکانسین درس خواند. از ۱۹۴۵ تا۱۹۵۱، در آزمایشگاه تلفن بلِنیوجرسی، با شاکلی و براتین به بررسی نیم رساناها، به ویژه نیم رسانای ژرمانیومپرداخت. آنان نیم رساناها را، مانند کاربرد بلورها در دستگاه های گیرندۀ رادیویی اولیه، در گیرنده های رادار به کار بردند. این فعالیت ها در ۱۹۴۸، به ساخت ترانزیستور منجر شد. دومین جایزۀ نوبل او به سبب تبیین اَبَررسانایی بود. اَبَررسانایی خاصیتی است که به موجب آن مقاومت الکتریکی فلزات، در دماهای نزدیک به صفر مطلق، به کلّی ناپدید می شود. بنا به نظریه ای که باردین، شریفر، و کوپر در این زمینه عرضه کردند (۱۹۵۷)، اَبَررسانایی براثر برهم کنش بین الکترون های آزاد و اتمهای در حال ارتعاش فلز پدید می آید.
wikijoo: باردین،_جان_(۱۹۰۸ـ۱۹۹۱)