باردهی

لغت نامه دهخدا

باردهی. [ دِ ] ( حامص مرکب ) میوه آوردن درخت. بارآوری. حاصل دادن درخت. رجوع به جنگل شناسی ساعی چ 1327 هَ. ش. دانشگاه طهران ج 1 ص 162، 166، 169 شود.

فرهنگ فارسی

بار آوری حاصل دادن درخت .

فرهنگ عمید

میوه دادن، حاصل دادن.

فرهنگستان زبان و ادب

{electrification} [فیزیک] فرایند انتقال بار الکتریکی به یک جسم متـ . باردارسازی

پیشنهاد کاربران

بپرس