بارداری بالای ۵۰ سال به دلیل پیشرفت های اخیر در فناوری کمک باروری، به ویژه اهدای تخمک، برای زنان بیشتری امکان پذیر شده است و برای بسیاری راحت تر حاصل می شود. به طور معمول، باروری زنان با یائسگی به پایان می رسد، که طبق تعریف زمانی است که در طول ۱۲ ماه متوالی هیچ گونه خونریزی قاعدگی اتفاق نیفتد. در دوران یائسگی، چرخه قاعدگی و دوره ها نامنظم می شود و در نهایت به طور کلی متوقف می شود، اما حتی زمانی که قاعدگی هنوز منظم است، کیفیت تخمک زنان در چهل سالگی کمتر از زنان جوان است، بنابراین احتمال بارداری یک کودک سالم نیز کاهش می یابد، به ویژه پس از ۴۲ سالگی مادر. ساعت بیولوژیکی زنانه از زنی به زن دیگر بسیار متفاوت است. سطح باروری فردی زن را می توان از طریق روش های مختلف آزمایش کرد.
... [مشاهده متن کامل]
مردان همچنین با افزایش سن کاهش باروری را تجربه می کنند. باروری مردان به تدریج و به طور مداوم کاهش می یابد. اگر هر دو شریک زندگی زیر ۲۵ سال داشته باشند، میانگین زمان بارداری ( زمانی که بدون جلوگیری امکان باردارشدن وجود دارد ) کمی بیش از ۴٫۵ ماه است اما اگر مرد بالای ۴۰ سال باشد ( و زن زیر ۲۵ سال است ) تقریباً دو سال است. خطر نقص ژنتیکی به دلیل افزایش سن پدر بسیار افزایش می یابد. کودکان دارای پدر ۴۰ سال یا بیشتر هستند بیش از پنج برابر بیشتر از کودکانی که توسط مردان زیر ۳۰ سال تولید شده اند، دچار یک طیف اوتیسم می شوند. محققان تخمین می زنند که به نسبت پسر ی که در اوایل ۲۰ سالگی کودکی را به دنیا می آورد، احتمال ابتلای کودک به اسکیزوفرنی هنگامی که پدر ۴۰ ساله است، دو برابر می شود، و خطر ابتلا به اسکیزوفرنی هنگامی که پدر در سن ۵۰ سالگی است، سه برابر می شود ( البته برای بیشتر افراد این بدان معناست که این خطر تقریباً از ۱ در ۱۲۱ برای پدر ۲۹ ساله، و از ۱ در ۴۷ برای پدر در سن بین ۵۰ تا ۵۴ است. حجم و قدرت کیفیت اسپرم و تحرک اسپرم مرد ( توانایی حرکت اسپرم به سمت تخمک ) به طور مداوم در سنین ۲۰ تا ۸۰ سالگی کاهش می یابد. بروز کوتولگی و سقط جنین نیز با افزایش سن مردان افزایش می یابد.
در ایالات متحده، بین سالهای ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹، ۵۳۹ تولد در میان مادران بالای ۵۰ سال ( چهار در هر ۱۰۰۰۰۰ تولد ) گزارش شده است که ۱۹۴ مورد بیش از ۵۵ سال داشته اند.
... [مشاهده متن کامل]
مردان همچنین با افزایش سن کاهش باروری را تجربه می کنند. باروری مردان به تدریج و به طور مداوم کاهش می یابد. اگر هر دو شریک زندگی زیر ۲۵ سال داشته باشند، میانگین زمان بارداری ( زمانی که بدون جلوگیری امکان باردارشدن وجود دارد ) کمی بیش از ۴٫۵ ماه است اما اگر مرد بالای ۴۰ سال باشد ( و زن زیر ۲۵ سال است ) تقریباً دو سال است. خطر نقص ژنتیکی به دلیل افزایش سن پدر بسیار افزایش می یابد. کودکان دارای پدر ۴۰ سال یا بیشتر هستند بیش از پنج برابر بیشتر از کودکانی که توسط مردان زیر ۳۰ سال تولید شده اند، دچار یک طیف اوتیسم می شوند. محققان تخمین می زنند که به نسبت پسر ی که در اوایل ۲۰ سالگی کودکی را به دنیا می آورد، احتمال ابتلای کودک به اسکیزوفرنی هنگامی که پدر ۴۰ ساله است، دو برابر می شود، و خطر ابتلا به اسکیزوفرنی هنگامی که پدر در سن ۵۰ سالگی است، سه برابر می شود ( البته برای بیشتر افراد این بدان معناست که این خطر تقریباً از ۱ در ۱۲۱ برای پدر ۲۹ ساله، و از ۱ در ۴۷ برای پدر در سن بین ۵۰ تا ۵۴ است. حجم و قدرت کیفیت اسپرم و تحرک اسپرم مرد ( توانایی حرکت اسپرم به سمت تخمک ) به طور مداوم در سنین ۲۰ تا ۸۰ سالگی کاهش می یابد. بروز کوتولگی و سقط جنین نیز با افزایش سن مردان افزایش می یابد.
در ایالات متحده، بین سالهای ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹، ۵۳۹ تولد در میان مادران بالای ۵۰ سال ( چهار در هر ۱۰۰۰۰۰ تولد ) گزارش شده است که ۱۹۴ مورد بیش از ۵۵ سال داشته اند.
