بارتولومیو فرا

دانشنامه آزاد فارسی

بارتولومئو، فرا (ح ۱۴۷۲م ـ۱۵۱۷)(Bartolommeo, Fra)
وصلت عرفانی قدیسه کاترین
نقاش ایتالیایی دورۀ رنسانس متعالی. با نام باتچو دلّا پورتانیز شهرت داشت. در فلورانسکار می کرد. در ۱۵۰۸، در دیداری از ونیز، نقاشان آن سرزمین را با شیوۀ رنسانس متعالی فلورانسی آشنا کرد، و رنگ شناسی هنرمندانۀ ونیزی را از ایشان آموخت و به فلورانس ارمغان بُرد. هنرش ساد گی و نظم شاخص کلاسیکرا باز می تابد؛ چنان که در پردۀ وصلت عرفانی قدیّسه کاترین(۱۵۱۱؛ لوور، پاریس) مشهود است. بارتولومئو با تأثیر از مواعظ جیرولامو ساونارولا، احیاگر دینی، کلیۀ اتودهای پیکر برهنهاش را به آتش کشید، و پس از مرگ ساونارولا، در سلک راهبان دومینیکیِصومعۀ مرقس قدّیسدرآمد. پس از وقفه ای، نقاشی مضامین دینی را ازسر گرفت. رافائلدر ۱۵۰۶ درپی دیداری از فلورانس، با فرا بارتولومئو آشنا شد، و دو نقاش بر کار یکدیگر تأثیر نهادند. بارتولومئو، به همراه ماریوتّو آلبرتینلّی(۱۴۷۴ـ ۱۵۱۵م)، که بعدها دوست و همکار نزدیکش شد، شاگرد کوزیمو روسلّیبودند. در ۱۵۱۴ به رُم رفت و از مشاهدۀ آثار میکلانژ و لئوناردوتأثیر پذیرفت. در پردۀپایین آوردن مسیح از صلیب(۱۵۱۶، کاخ پیتّی)، تأثیر لئوناردو آشکار است. در میان آثاری که با همکاری آلبرتینِلّّی پدید آورد، دیوارنگارۀواپسین داوری(۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا)، مریم عذرا و قدّیسان(کاخ پیتّی، فلورانس)، و معراج مریم عذرا(برلین) یادکردنی اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس