بارتولومه کریستیان

دانشنامه آزاد فارسی

بارتولومه، کریستیان (۱۸۵۵ـ۱۹۲۵)(Bartholome, Christian)
زبان شناس و ایران شناس آلمانی. در دانشگاه های مونیخ، لایپزیگ و ارلانگن در رشتۀ زبان شناسی و فلسفه تحصیل کرد و از ۱۸۷۴ تا ۱۸۷۹ به آموختن لغت شناسی تطبیقی و زبان های شرقی در دانشگاه لایپزیگ پرداخت. در ۱۸۷۹ استاد دانشگاه هاله شد و در ۱۸۹۸ به تدریس زبان سانسکریت و زبان های هند و ژرمنی در دانشگاه گیسن پرداخت. از ۱۹۰۱ تا ۱۹۲۴ نیز استاد زبان سانسکریت و لغت شناسی زبان های هندواروپایی در دانشگاه هایدلبرگ بود. بارتولومه یکی از برجسته ترین ایران شناسان در حوزه مطالعات اوستایی و زبان های باستانی ایران است. مهم ترین اثر او در این حوزه کتاب واژه نامۀ ایرانی کهن (۱۹۰۴) است. برخی از آثار مهم اوست: فعل در زبان ایرانی باستان از جنبۀ صرف و نحو (۱۸۷۸) فعل در اوستا (۱۸۷۹) کتاب راهنمای گویش های ایرانی باستان (۱۸۸۴) مطالعاتی دربارۀ گات ها (۱۸۸۶) مطالعاتی دربارۀ تاریخ زبان هندواروپایی (۱۸۹۱) زبان آریایی و زبان شناسی (۱۸۹۵ـ۱۹۰۴) اوستا و گات ها به زبان آلمانی (۱۹۰۶) مطالعات فارسی میانه (۱۹۱۵) دربارۀ شناخت گویش های فارسی میانه (۱۹۱۸) دربارۀ حقوق در عهد ساسانی (۱۹۱۹) زن در حقوق ساسانی که به فارسی ترجمه شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس