باربیرولی جان

دانشنامه آزاد فارسی

باربیرولی، جان (۱۸۹۹ـ۱۹۷۰)(Barbirolli, John)
رهبر ارکستر انگلیسی . در اجرای آثار رُمانتیک ، به خصوص سمفونی های ادوارد الگار، سیبلیوس، مالر، و وون ویلیامزاستاد بود. نواختن ویولن سل را تعلیم گرفته بود، اما از ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۳ به جای آرتورو توسکانینی، رهبر ارکسترفیلارمونیک نیویورکشد و از ۱۹۴۳ تا ۱۹۷۰ رهبری ارکستر هالهدر منچستر، انگلستان، را برعهده داشت . باربیرولی در لندن ، از والدین فرانسوی و ایتالیایی ، به دنیا آمد. در سال های ۱۹۱۱ـ۱۹۱۲ در ترینیتی کالجلندن ، و در سال های ۱۹۱۲ـ۱۹۱۷ در آکادمی سلطنتی موسیقی، لندن، به تحصیل پرداخت . در ۱۱ سالگی نوازندگی ویولن سل را به صورت حرفه ای آغاز کرد، و در ۱۹۱۵ به ارکستر کوئینز هالپیوست . در ۱۹۲۶ در مقام رهبر ارکستر آوازه ای به دست آورد، و بعدها در ۱۹۳۷ با سمت رهبر ارشد ارکستر فیلارمونیک نیویورک ، جانشین توسکانینی شد. در ۱۹۳۹ با اِولین راتوِل، نوازندۀ اُبوآ، ازدواج کرد. در ۱۹۴۳ به انگلستان بازگشت و سرپرستی ارکستر هاله را به دست گرفت . در ۱۹۴۹ عنوان سِر و در ۱۹۵۰ مدال طلای انجمن فیلارمونیک سلطنتی را دریافت کرد. با ارکستر هاله نخستین اجراهای سمفونی های هفتم و هشتم وون ویلیامز را ارائه داد. رهبر مهمان ارکستر فیلارمونیک برلین ، ارکستر سمفونی بوستون، و ارکستر سمفونی شیکاگوبود.

پیشنهاد کاربران

بپرس