بارانیدن

معنی انگلیسی:
to cause to rain

لغت نامه دهخدا

بارانیدن. [ دَ] ( مص مرکب ) باراندن. اِمطار. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). فروریختن باران و چون باران. ( منتهی الارب ).ریختن و ریزانیدن باران. بارانیدن باران. ( ترجمان القرآن ). سبب باریدن شدن. ( ناظم الاطباء ) :
ز ابر تیره بارانی بهر جائی همی لؤلؤ
بباغ و راغ از آن لؤلؤ یمانی لاله حمرائی.
سنایی.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ( بارانیدباراند خواهد بارانید بباران باراننده بارانیده . لازم : باریدن ). ۱ - فرو ریختن باران . ۲ - سبب باریدن شدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس