باران کمان. [ ن ِ ک َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مرادف باران تیر. تیر بسیار. رجوع به باران تیر شود. در آنندراج این ترکیب بدینسان آمده : بمعنی خود، اوحدالدین انوری گوید : نگهای علم در سپهر پیچدباران کمان بی بخار باشد ( ؟ ).( از آنندراج ) ( از بهارعجم ).
