باران ریختن

لغت نامه دهخدا

باران ریختن. [ ت َ ] ( مص مرکب ) فرود آمدن باران. نازل شدن باران. استهلال. باران ریختن آسمان :
شنیدم که ذوالنون بمدین گریخت
بسی برنیامد که باران بریخت.
سعدی ( بوستان ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) فرود آمدن باراننازل شدن باران.

پیشنهاد کاربران

بپرس