بار انداختن

لغت نامه دهخدا

بار انداختن. [ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) افکندن بار. انداختن بار، چنانکه کرایه کشان در محلی. رجوع به بار افکندن شود.

پیشنهاد کاربران

بار انداختن : [عامیانه، کنایه ] توقف و اقامت کردن.

بپرس