باذین

لغت نامه دهخدا

باذین. ( اِخ ) همان باذبین و باذن باشد. رجوع به باذبین و باذن و باذنه و الوزراء و الکتاب ص 27 شود.

پیشنهاد کاربران

بآذین:
دارای آذین، دارای زینت و زیور، آراسته و آرایش شده

بپرس