باذی

لغت نامه دهخدا

باذی. ( ص نسبی ) منسوب به باذ. رجوع به باذ شود.

باذی. ( اِخ ) حسن بن ابی سعدبن حسن ، فقیه که پس از سال 330 هَ. ق. درگذشته است.

فرهنگ فارسی

منسوب به باذ

پیشنهاد کاربران

بپرس