باذه

لغت نامه دهخدا

باذه. [ ذَ ] ( اِ ) باده. ریشه و اصل بادق. رجوع به باذق و المعرب جوالیقی ص 81 س 5 شود.

فرهنگ فارسی

باده است

پیشنهاد کاربران

بپرس