باذل مشهدی

[ویکی فقه] میرزامحمد رفیع معروف به رفیع خان که متخلص به باذل مشهدی است که در این مقاله به مسئولیت های باذل، اخلاق و سیرت و آثار ایشان مخصوصا کتاب حمله حیدری پرداخته می شود.
باذِل مشهدی، میرزامحمد رفیع (د ۱۱۲۳ق /۱۷۱۱م )، معروف به رفیع خان و متخلص به باذل، از امرا و ادیب و شاعر پارسی سرای شبه قاره هند در قرون یازدهم و دوازدهم می باشد.
← نسب باذل
باذل در شاه جهان آباد (دهلی کنونی) زاده شد.
← شغل دیوانی
درباره سیرت پسندیده باذل سخن ها گفته اند و از تخلص او، باذل ، پیداست که وی بخشنده بوده است . او مردی بود متصف با فضایل اخلاقی که به برآوردن نیاز مردم اهتمام داشت. شهرتش بیش تر به سبب شاعری و سرودن حمله حیدری است. باذل با ناصر علی سرهندی (متوفی ۱۱۰۸)، شاعر نامدار آن روزگار، مصاحبت داشت. اما سرهندی او را در مجلس خود استهزا کرد. سراج الدین علی خان آرزو شاهجهان آبادی (۱۰۹۹ـ۱۱۶۹) نیز در هفده سالگی در گوالیار با او ملاقات کرده است. باذل غزل و مثنوی می سرود و غزل هایش در تذکره هایی که شرح حال او را آورده اند نقل شده است.
آثار باذل
...