بادیه گرد

لغت نامه دهخدا

بادیه گرد. [ ی َ / ی ِگ َ ] ( نف مرکب ) بیابان گرد. بیابان پیما. ( آنندراج : بادیه آشام ). و رجوع به بادیه آشام و بادیه پیمای شود.

فرهنگ فارسی

بیابان گرد

پیشنهاد کاربران

بپرس