بادیه نشینان و محمد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بادیه نشینان و محمد (قرآن). پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم و بادیه نشینان اطراف مدینه در چند آیه در مورد وظایف شان نسبت به پیامبر خداوند متذکر شده است که به بررسی آنها می پردازیم.
ما کان لاهل المدینة ومن حولهم من الاعراب ان یتخلفوا عن رسول الله ولایرغبوا بانفسهم عن نفسه... «سزاوار نیست که اهل مدینه و بادیه نشینانی که اطراف آنها هستند از رسول خدا تخلف جویند، و برای حفظ جان خویش از جان او چشم بپوشند، این به خاطر آن است که هیچ تشنگی به آنها نمی رسد، و نه خستگی، و نه گرسنگی در راه خدا، و هیچ گامی که موجب خشم کافران شود برنمی دارند، و ضربه ای از دشمن نمی خورند، مگر اینکه به واسطه آن عمل صالحی برای آنها نوشته می شود، زیرا خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمی کند.» (ظاهر آیه اخبار، اما معنای آن نهی از سرپیچی است. ).
خداوند ترغیب کننده بادیه نشینان
ما کان لاهل المدینة ومن حولهم من الاعراب ان یتخلفوا عن رسول الله ولایرغبوا بانفسهم عن نفسه ذلک بانهم لایصیبهم ظما ولا نصب ولا مخمصة فی سبیل الله ولایطـون موطئا یغیظ الکفار ولاینالون من عدو نیلا الا کتب لهم به عمل صــلح ان الله لایضیع اجر المحسنین• ... لیجزیهم الله احسن ما کانوا یعملون. ...«و هیچ مال کوچک یا بزرگی را (در این راه) انفاق نمی کنند و هیچ سرزمینی را (به سوی میدان جهاد و یا در بازگشت) نمی پیمایند، مگر اینکه برای آنها نوشته می شود تا خداوند آن را به عنوان بهترین اعمالشان پاداش دهد.»
بادیه نشینان موظف به ایثار
ما کان لاهل المدینة ومن حولهم من الاعراب ان یتخلفوا عن رسول الله ولایرغبوا بانفسهم عن نفسه... ما کان لاهل المدینة و من حولهم من الاعراب... ما کانوا یعملونکلمه (رغبت) میل خاصی است از تمایلات نفسانی، و رغبت در هر چیز میل کردن به طرف آن به منظور طلب نفع است، و رغبت از هر چیز به معنای دوری و بی میلی از آن و ترک آن است، و حرف (باء) در (بانفسهم عن نفسه) برای سببیت است، و معنای جمله را چنین می کند (و ایشان را حقی نیست که بخاطر اشتغال به خود از آن جناب صرفنظر نموده، در مواقع خطر در جنگ ها و در سختی های سفر ترکش گویند، و خود سرگرم لذائذ زندگی گردند).کلمه (ظما) به معنای عطش، و کلمه (نصب) به معنای تعب، و کلمه (مخمصة) به معنای گرسنگی، و (غیظ) به معنای شدت غضب، و (مؤ طاء) به معنای زمینی است که مسیر راه باشد و بر آن بگذرند.این آیه، حق تخلف از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم را از اهل مدینه و اعرابی که در اطراف آن هستند سلب نموده، سپس خاطرنشان می سازد که خداوند در مقابل این سلب حق، برای ایشان در برابر مصیبتی که در جهاد ببینند از قبیل گرسنگی و عطش و تعب و در برابر هر سرزمینی که بپیمایند و بدان وسیله کفار را به شدت خشم دچار سازند، و یا هر بلائی که بسر آنان بیاورند، یک عمل صالح در نامه عملشان می نویسد، چون در این صورت نیکوکارند و خدا اجر محسنین را ضایع نمی سازد، این معنای (ذلک بانهم لا یصیبهم ظما) است.
عدم تخلف محسنین
...

پیشنهاد کاربران

بپرس