بادیج. ( اِ ) چیزی باشد مانند ساق چاقشور که آنرا از پارچه رنگین قلمی آجیده کنند و بیشتر شاطران و پیاده روان بر پای کشند. ( برهان ). لباسی مانند تنبان که از پارچه های الوان ترتیب داده و زنان در قدیم پا میکردند و اکنون شاطران و پیاده روان بر پای میکشند. ( ناظم الاطباء ). پوششی شلواروار و پنبه داربوده که زنان پوشیدندی اکنون نیز شاطران و پیاده روان از پشت پای تا ساق بندند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). پاتابه. پاپیچ. شلواری بود از پارچه منقش. شبارق.
