بادیاوندی

لغت نامه دهخدا

بادیاوندی. [ وَ ] ( اِ ) قوت بدنی و زور و طاقت. ( آنندراج ). قوت جسمانی و قوه. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس