بادیاوند

لغت نامه دهخدا

بادیاوند. [ وَ ] ( ص ) بسیار قوی و فربه. ( آنندراج ). قوی و پرقوت. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) قوت و دلیری. ( آنندراج ). زور و قوت. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس