بادگاه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
این واژه در گویش اهالی روستای حصار شهرستان تربت حیدریه به مراسمی اشاره دارد که در ایام عید برگزار می شد و مردم در یک مکان دور هم جمع شده و به تفریح می پرداختند. معنی آن نیز از عمل تاب خوردن ( باد خوردن ) گرفته شده است که یکی از تفریحات آن مراسم محسوب می شد.
افق
باد گاه درگویش یزدی یعنی شَقیقَه