بادک. [ دَ] ( اِ ) کودک ساقی باده دهنده زنان سلاطین پارسی ، و رودک و ریدک ساقی باده ده مردان کمتر از ده سال داشته باشد و ببلوغ نرسیده باشد. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). بادک. [ دَ ] ( اِخ )قریه ای است بیک فرسنگی ابرقوه. ( فارسنامه ناصری ).
فرهنگ فارسی
قریه ایست در ابرقو
پیشنهاد کاربران
در منطقه نهبندان خراسان جنوبی �بادَک� به معنی تاب است .
