بادژفام. [ دِ ] ( اِ مرکب ) بمعنی بادژ است و سرخی و بنفشی و کدورت و کمودت روی باشد. ( برهان ) بمعنی باد دژفام است. ( آنندراج ). سرخی مفرطی مایل به بنفش و کبود و کدورت بود که عارض روی مردم شود بسبب خون سوخته که بر روی دوَد، روی خداوند بادژ شبیه شود به روی کسی که ابتدای جذامش باشد و اکثرش منجر بجذام شود. ( از جهانگیری ). بنفشی و کدورت و کمودت روی. باد سرخ. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بادژ، بادژکام ، بادژنام ، بادژوام ، بادش ، بادشکام ، بادژبام ، بادشفام ، بادشنام ، بادشوام ، بادشم شود.
