بادپرانی. [ پ َ / پ َرْ را ] ( حامص مرکب ) خوش آمد کردن ، گفتن. || ضراط زدن یعنی گوز کردن ، چه باد بمعنی ضراط است ، طغرا گوید : غیر سرنای گلویش ساز دیگر کوک نیست از نی انبان شکم چون بادپرانی کند.( آنندراج ).
