بادون

لغت نامه دهخدا

بادون. ( ع ص ، اِ ) ج ِ بادی. بیابانیان. ( ترجمان علامه جرجانی ص 25 ) ( منتهی الارب ).

بادی

[ویکی الکتاب] معنی بَادُونَ: بادیه نشینها - صحراگردها
ریشه کلمه:
بدو (۳۱ بار)

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید