باده گیر

لغت نامه دهخدا

باده گیر. [ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) شراب خوار. می خوار. میگسار.شرابخواره. باده نوش. باده خوار. باده کش :
نیک عیبی دارم و آنست عیبم کز خرد
نیستم لت خوارگیر و قمْرباز و باده گیر.
سنایی.

فرهنگ فارسی

شراب خوار

پیشنهاد کاربران

بپرس