باده گرفتن. [ دَ / دِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) شراب خوردن. می خوردن. باده کشیدن. باده نوشیدن. می زدن. می گساردن. باده خوردن. باده گساردن. و رجوع به آنندراج ، و باده گساری و باده گساری کردن شود :
چو وقت باده بود باده گیر و باده گسار
چو وقت بوسه بود بوسه بخش و بوسه ستان.فرخی.
دو جهان را کند از گردش یک ساغر مست
چشمت این باده ندانم ز کجا میگیرد.مخلص کاشی ( از آنندراج ).