باده پیمودن

لغت نامه دهخدا

باده پیمودن. [ دَ / دِ پ َ / پ ِ دَ ] ( مص مرکب ) شراب بکسی دادن. ( ناظم الاطباء: باده ). شراب خوردن. ( شرفنامه منیری ). می گساردن. می گساری کردن :
چو با حبیب نشینی و باده پیمائی
بیاد دار محبان بادپیما را.
حافظ.

فرهنگ فارسی

شراب بکسی دادن

پیشنهاد کاربران

- رکاب گران کشیدن ؛ باده پیمودن. قدح درکشیدن :
می کشد عقل را به زیر رکاب
چون رکاب گران کشند احرار.
خاقانی.

بپرس