باده پیمای. [ دَ / دِ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب ) باده خوار. شرابخوار. ( آنندراج ) : من از رنگ صلاح آن دم بخون دل بشستم دست که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد.حافظ.رجوع به باده پیما شود. || یک قسم ناخوشی. ( ناظم الاطباء ).