باده ٔ ناهار

لغت نامه دهخدا

باده ناهار. [ دَ / دِ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از امر ناگوار، چه خوردن شراب در خلو معده مضر است. ملا شانی تکلو :
سیر آمدند مدعیان از می مراد
مسکین هنوز باده ناهار میزند.
و عجب از صاحب مصطلحات الشعرا که همین بیت را مستندمی ناهار آورده و حال آنکه موقعش نیست. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

کنایه از امر ناگوار

پیشنهاد کاربران

بپرس