باده ٔ مست

لغت نامه دهخدا

باده مست. [ دَ / دِ ی ِ م َ ]( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) باده مست کننده :
آنچه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم
اگر از خمر بهشت است و گر باده مست.
حافظ.

فرهنگ فارسی

باده مست کننده

پیشنهاد کاربران

باده مست ؛ شراب مست کننده. شراب معمولی. باده در معنی حقیقی ، نه خمر عرفانی. شراب انگوری. خمر. می. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
آنچه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم
اگر از خمر بهشت است و گراز باده مست.
حاف

بپرس