بادِه، والتِر (۱۸۹۳ـ۱۹۶۰)(Baade, Walter)
بادِه، والتِر
اخترشناس امریکایی زادۀ آلمان. رصدهایش فاصله، مقیاس، و قدمت عالم را دوبرابر کرد. کشف کرد که ستاره ها به نسبت عمرشان در دو جمعیت متمایز جا می گیرند: جمعیت یک(جوان تر) و جمعیت دو(پیرتر). سپس پی برد که ستاره های متغیّر قیفاووسیِجمعیت یک از آنچه پیش از این فرض شده بود درخشان ترند و فاصله هایی که برای آن ها محاسبه شده نادرست است. در اشرویتنگهاوزنزاده شد، در دانشگاه های مونسترو گوتینگندرس خواند، و در ۱۹۱۹ از دانشگاه گوتینگن دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۳۱، به ایالات متحد مهاجرت کرد و تا ۱۹۴۸ در رصدخانۀ مانت ویلسون، در پاسادنای کالیفرنیا، مشغول به کار بود. در ۱۹۵۸ به آلمان بازگشت و با رصدخانۀ ماونت پالومار در نزدیکی رصدخانۀ قبلی همکاری کرد. در هنگامۀ جنگ جهانی دوم، در ۱۹۴۳، از تاریکی خاموشی های جنگ برای بررسی کهکشان امرأة المسلسله استفاده کرد و نخستین بار موفق به مشاهدۀ برخی از ستاره های ناحیۀ درونی آن کهکشان شد. پی برد که ستاره های درخشان تر نزدیک مرکز، که آن ها را ستاره ها جمعیت دو می نامید، به جای آن که آبی روشن باشند سرخگون اند و نتیجه گرفت که ساختار و منشأ آن ها با ستاره های موجود در بازوهای مارپیچی کهکشان، که آن ها را ستاره های «جمعیت یک» می نامید، متفاوت اند. ستاره های آبیگونِ جمعیت یک جوان اند و از مواد غباری بازوهای مارپیچی شامل هیدروژن، هلیوم، و عناصر سبک تر تشکیل شده اند. ستاره های سرخگون و پیرِ جمعیت دو در نزدیکی هستۀ کهکشان به وجود آمده اند و عناصر سنگین کمتری را در خود جا داده اند.
بادِه، والتِر
اخترشناس امریکایی زادۀ آلمان. رصدهایش فاصله، مقیاس، و قدمت عالم را دوبرابر کرد. کشف کرد که ستاره ها به نسبت عمرشان در دو جمعیت متمایز جا می گیرند: جمعیت یک(جوان تر) و جمعیت دو(پیرتر). سپس پی برد که ستاره های متغیّر قیفاووسیِجمعیت یک از آنچه پیش از این فرض شده بود درخشان ترند و فاصله هایی که برای آن ها محاسبه شده نادرست است. در اشرویتنگهاوزنزاده شد، در دانشگاه های مونسترو گوتینگندرس خواند، و در ۱۹۱۹ از دانشگاه گوتینگن دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۳۱، به ایالات متحد مهاجرت کرد و تا ۱۹۴۸ در رصدخانۀ مانت ویلسون، در پاسادنای کالیفرنیا، مشغول به کار بود. در ۱۹۵۸ به آلمان بازگشت و با رصدخانۀ ماونت پالومار در نزدیکی رصدخانۀ قبلی همکاری کرد. در هنگامۀ جنگ جهانی دوم، در ۱۹۴۳، از تاریکی خاموشی های جنگ برای بررسی کهکشان امرأة المسلسله استفاده کرد و نخستین بار موفق به مشاهدۀ برخی از ستاره های ناحیۀ درونی آن کهکشان شد. پی برد که ستاره های درخشان تر نزدیک مرکز، که آن ها را ستاره ها جمعیت دو می نامید، به جای آن که آبی روشن باشند سرخگون اند و نتیجه گرفت که ساختار و منشأ آن ها با ستاره های موجود در بازوهای مارپیچی کهکشان، که آن ها را ستاره های «جمعیت یک» می نامید، متفاوت اند. ستاره های آبیگونِ جمعیت یک جوان اند و از مواد غباری بازوهای مارپیچی شامل هیدروژن، هلیوم، و عناصر سبک تر تشکیل شده اند. ستاره های سرخگون و پیرِ جمعیت دو در نزدیکی هستۀ کهکشان به وجود آمده اند و عناصر سنگین کمتری را در خود جا داده اند.
wikijoo: باده،_والتر_(۱۸۹۳ـ۱۹۶۰)