باده رنگ

لغت نامه دهخدا

باده رنگ. [ دَ / دِ رَ ] ( ص مرکب ) برنگ باده. برنگ شراب. گلگون. سرخ رنگ. میگون :
همه جامه ها کرده پیروزه رنگ
دو چشمان پر از خون و رخ باده رنگ.
فردوسی.
یوسف من گرگ مست باده بکف صبح فام
وز دو لب باده رنگ سرکه فشان از عتاب.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

برنگ شراب

پیشنهاد کاربران

بپرس