بادنگ

لغت نامه دهخدا

بادنگ. [ دَ ] ( اِ ) قسمی لباس بلند و گشاد. ( از ناظم الاطباء ). بادنج. رجوع به باداهنگ و بادآهنج شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس