بادسی

[ویکی فقه] بادِسی، منسوب به بادِس که سه تن از بزرگان مراکش بدان نامیده شده اند.
۱) ابو یعقوب یوسف زُهَیلی بادِسی، عارف و حکیم قرن هشتم، که در بیرون شهر مدفون است.مؤلف کتاب المقصدالشریف از او یاد کرده است. ابن خلدون او را آخرین عارف بزرگ مراکش می داند لئوی افریقایی به مزار او، که هنوز هم به نام سِیدی بویعقوب احترام می شود، اشاره می کند.۲) عبدالحق بن اسماعیل بادِسی، که در ۷۲۲/۱۳۲۲ در قیدِ حیات بوده و مؤلف مجموعه ای در شرح احوال اولیاءِ ریف است.این مجموعه، موسوم به المقصد الشریف فی ذکر صلحاء الریف، در دو تحریر به دست ما رسیده است که از لحاظ الفاظ با یکدیگر آشکارا اختلاف دارند؛ ترجمه و تعلیق از این کتاب را در آرشیوهای مراکش می توان یافت.۳) علی بن محمدالشیخ الوَطّاسی، که کنیه معمولی او ابوالحسن بود ولی با نام تحبیب آمیز ابوحَسّون خوانده می شد.در جوانی، پدرش او را به حکومت ریف منصوب کرد و او بادس را اقامت گاه خود قرار داد.پس از خلع از این مقام نیز این ایالت به اقطاع وی درآمد.در فاصله سال های ۹۳۲ـ۹۵۶ در بادس زیست و به همین دلیل بادسی لقب گرفته است.تاریخ نگاران اروپایی او را «سلطان وِلِز» خوانده اند.

بادسی ( به ایتالیایی: Badesi ) یک کومونه در ایتالیا است که در استان البیا تمپیو واقع شده است. [ ۱]
بادسی ۳۰٫۷ کیلومترمربع مساحت و ۱٬۸۶۰ نفر جمعیت دارد و ۱۰۲ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.