بادسواری

بادسواری یا بادموج سواری[ ۱] ( به انگلیسی: windsurfing یا sailboarding ) ورزشی است مرکب از موج سواری و قایق رانی بادبانی[ ۲] که با استفاده از تخته بادبان انجام می شود. در این ورزش از تخته مخصوصی که دارای طولی به اندازه ۲ تا ۴ متر است استفاده می شود و ورزشکار به واسطه نیروی باد بر بادبانی که بر روی این تخته سوار شده به حرکت درمی آید. بادسواری برخلاف موج سواری نیازی به موج های بلند ندارد. این ورزش در اوایل دهه ۱۹۷۰ از فرهنگ موج سواری در کالیفرنیا ظهور کرد. بادسواری تا اواخر همان دهه ۱۹۷۰ طرفداران بسیار زیادی را در سراسر آمریکای شمالی پیدا کرده بود[ ۳] [ ۴] [ ۵] و در دهه ۱۹۸۰ به محبوبیتی جهانی و قابل توجه دست یافت. [ ۶]
تجهیزات نصب شده بر روی بورد و دکل به راحتی قابل چرخش می باشند و به ورزشکار این امکان را می دهند تا در هنگام حرکت دارای آزادی عمل بالایی باشد. محدوده بادبان از حدود ۳ مترمربع تا ۱۲ مترمربع با توجه به شرایط گوناگون و نیز مهارت ورزشکاران متفاوت است. بادسواری یک ورزش تفریحی است که بیشتر در آب های مسطح ( فاقد صخره و چاله های ژرف پراکنده ) سراسر جهان محبوبیت دارد و ایمنی و دسترسی آسان را برای شرکت کنندگان مبتدی و آماتور به سادگی فراهم می نماید. [ ۷] این ورزش دارای دو گروه علاقمند مشخص است که در قالب رقابت های معمولی و مسابقه ای به این فعالیت می پردازند. عناوین حرفه ای جهانی برای برگزیدگان رشته های مختلف بادسواری مثل مارپیچ و موج در کلاس های تخته های باله دار و آزاد اعطا می شود. [ ۸]