بادزن


معنی انگلیسی:
ventilato, fan

لغت نامه دهخدا

بادزن. [ زَ ] ( اِ مرکب ) همان بادبزن است. ( شرفنامه منیری ). مِروحه که در بعض بلاد هندوستان بیجنا خوانند. کلیم گوید :
ما را ز کف اختیار رفته
جز باد بدست بادزن نیست.
تا رود در خواب راحت نرگس جادوی او
ناله من بادزن شد زلف او را بادکرد.
( از آنندراج ).
مروحه و هر چیزی که بدان باد زنند. ( ناظم الاطباء ) :
برگ خرمایم که از من بادزن سازند خلق
باد سردم در لب است و ریزریز اجزای من.
خاقانی.
بارگی از شهپر جبریل ساخت
بادزن از بال سرافیل ساخت.
نظامی.
شود مرغ دلم تا زآتش رخسار او بریان
دو مژگان بابزن سازد دو گیسو بادزن دارد.
قاآنی.
رجوع به بادبزن و بادبیزن و بادزنه و فرهنگ رشیدی و فرهنگ شعوری ج 1 ورق 179 شود. || بادکش که بهندی نپکها گویند. ( غیاث ).

فرهنگ فارسی

همان بادبزن

فرهنگ عمید

= بادبزن

گویش مازنی

/baad zan/ باد بزن دستی

مترادف ها

ventilator (اسم)
بادگیر، هواکش، بادزن

fan (اسم)
پروانه، پنکه، بادزن، باد بزن، تماشاچی ورزش دوست، هیکل

فارسی به عربی

جهاز التهویة

پیشنهاد کاربران

بپرس