بادروزن

لغت نامه دهخدا

بادروزن. [ زَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان کاکاوند بخش دلفان شهرستان خرم آباد. در 33هزارگزی شمال باختری نورآبادو 9هزارگزی خاور راه شوسه خرم آباد به هرسین کرمانشاه واقعست. سرزمینی است تپه ماهوری و سردسیر و دارای 300 تن سکنه میباشد. آبش از چشمه سار و محصولش غلات ، لبنیات و پشم و شغل مردمش زراعت و گله داری و راهش مالرو است. ساکنین آن از طایفه مظفروند هستند و در ساختمان و چادر زندگی میکنند و عده ای برای علوفه احشام بگرمسیر میروند. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس