بادرس

لغت نامه دهخدا

بادرس. [ رَ / رِ ] ( ن مف مرکب ، اِ مرکب ) خانه ای را گویند که از چهار طرف آن باد آید. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). جائیست که از هر طرف باد به آنجا رسد. ( فرهنگ سروری ). جای بادگذر. ( شرفنامه منیری ). || بادگیر و بادغس. ( فرهنگ شعوری ج 1 ورق 166 ). رجوع به بادغد، بادغر، بادغرا، بادغس و بادگیر شود. || نفس کش. || دودکش. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

خانه را گویند که از چهار طرف باد اید

پیشنهاد کاربران

بپرس