باددرمشت. [ دَرْ م ُ ] ( ص مرکب ) کنایه از بی ماحصل و تهی دست و مفلس باشد. ( برهان ) ( غیاث ) ( مجموعه مترادفات ص 74 ). تهی دست و مفلس و گدا. ( ناظم الاطباء: باددرکف ). رجوع به باددرکف شود.
