بادخورک دودکش

بادخورک دودکش ( نام علمی: Chaetura pelagica ) پرندهای وابسته به خانواده بادخورکان است. عضوی از سردهٔ Chaetura است و ارتباط نزدیکی با بادخورک Vaux و Chapman دارد. در گذشته، گاهی این سه گونه به عنوان هم گونه در نظر گرفته می شدند. هیچ زیرگونه ای ندارد. بادخورک دودکش یک پرنده خاکستری با جثه متوسط و دودی با بالهای بسیار بلند و باریک و پاهای بسیار کوتاه است. مانند همه بادخورک ها، توانایی نشستن ندارد و تنها می تواند به صورت عمودی به سطحی بچسبد.
بادخورک دودکش عمدتاً از حشرات در حال پرواز و همچنین از عنکبوت های موجود در هوا تغذیه می کند. به طور کلی جفت های مادام العمر می شود. لانه ای از شاخه ها و بزاق می سازد که به یک سطح عمودی چسبیده اند، که تقریباً همیشه سازه ای ساخته شده توسط انسان، معمولاً یک دودکش است. ماده 4–5 تخم سفید می گذارد. جوان دیررس پس از 19 روز از تخم بیرون می آید و یک ماه پس از آن خارج می شود. میانگین بادخورک دودکش 4. 6 سال عمر می کند.
بادخورک دودکش که به طور گسترده در بخش بزرگی از نیمه شرقی ایالات متحده و نواحی جنوبی شرق کانادا بازدید می کند، برای زمستان به آمریکای جنوبی مهاجرت می کند. این گونه یک بازدیدکننده تابستانی نادر به غرب ایالات متحده است، و به عنوان یک سرگردان در آنگویلا، باربادوس، گرینلند، جامائیکا، پرتغال، بریتانیا و جزایر ویرجین ایالات متحده ثبت شده است. در مناطق باز، ساوانا، دامنه های جنگلی و جنگل های نمناک یافت می شود.
مناطق زمستانی بادخورک دودکش تنها در سال ۱۹۴۴ کشف شد، زمانی که نوارهایی از پرندگان نواردار ( حلقه دار ) در آمریکای شمالی در پرو کشف شد. یک پرویی بومی این نوارها را به عنوان گردن بند می بست.