بادخورک

/bAdxorak/

لغت نامه دهخدا

بادخورک. [ خوَ / خ ُ رَ ] ( اِمرکب ) پرنده ای است حشره خوار و کوچک و پیوسته در پرواز میباشد و در حال پروازحشرات را شکار می کند. گویند غذای او باد است و اگر در جائی نشیند دیگر نتواند برخاست و بعضی گویند ابابیل همانست. ( برهان ) ( آنندراج ). مرغکی سیاه و کوچک و بیشتر در پرواز و از طیور مسافر و گفته اند که ابابیل همین مرغ است و آنرا بفارسی زازال نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). پرستو. و رجوع به بادخور و بادخوار شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پرنده ای تیز پرواز از نوع شکافی منقاران که برنگهای خاکستری و زعفرانی و حنایی میباشد . قدش از گنجشک کمی بزرگتر و بانداز. پرستوست .

فرهنگ معین

(خُ رَ ) (اِمر. ) پرستو.

فرهنگ عمید

پرنده ای به اندازۀ پرستو به رنگ خاکستری و حنایی.

گویش مازنی

/baadkhorak/ از انواع پرندگان کوچک اندام صحرایی

دانشنامه عمومی

بادخورک یا بادقُپَک[ ۱] یا به لری ( بادکپو ) پرنده ای است از خانوادهٔ بادخورکان ( Apodidae ) ، از راستهٔ بادخورک سانان ( کوچک پاییان ) [ ۲] ( نام علمی: Apodiformes ) . بادخورک ها از نظر ظاهری با پرستوها شباهت دارند ولی خویشاوندی نزدیکی با پرستوها ندارند.
بادخورک ها بدنی باریک با بال های دراز داسی شکل دارند. دم و پاهای آن ها کوتاه است. دارای پرواز سریع و به طور معمول اجتماعی اند و لانه خود را از آمیختن آب دهان با مواد گیاهی در سوراخ ها می سازند. [ ۳]
در ایران چهار گونه از بادخورک ها ثبت شده اند:
بادخورک معمولی
بادخورک دوده ای
بادخورک کوچک
بادخورک کوهی ( شکم سفید )
عکس بادخورک
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

بادْخورَک (swift)
بادْخورَک
12020500-1.jpg
پرنده ای تندپرواز و پاکوتاه، از خانوادۀ پرستو (بادخورک)، راستۀ پرستوشکلان. دارای ۷۵ گونه است و بیشتر در نواحی گرمسیری یافت می شود. پرستوها ۹ تا ۲۳ سانتی متر طول دارند. پرهایشان قهوه ای یا خاکستری و بال هاشان طویل و نوک تیز است. معمولاً دمی دو شاخه دارند. این پرندگان قادرند با سرعت ۱۱۰ کیلومتر در ساعت پرواز کنند. آشیانۀ بادخورک دمگاه خاکستریCollocalia francica در برنئو، فقط از بزاق منجمد این پرنده ساخته می شود و از آن سوپی با نام «سوپ آشیانۀ پرنده» تهیه می کنند. برداشت بیش از حدّ این آشیانه ها، برای اهداف تجاری، پرنده را در خطر انقراض قرار داده است. طول بادخورک معمولیApus apus حدود۱۶.۵ سانتی متر است. رنگش قهوه ای تیره است و لکه هایی سفید متمایل به طوسی و کوچک در زیر چانه دارد. بال های این پرنده روبه پایین و بزرگ اند. در تابستان، از افریقا به اروپا مهاجرت می کند. بادخورک حشرات را به هنگام پرواز می گیرد و جز در آشیانه به ندرت روی ساقه ها می نشیند. این پرنده حتی به هنگام پرواز در ارتفاعات بالا، در هوا می خوابد. بادخورک ها معمولاً آشیانه هایشان را به صورت کلنی روی ساختمان ها می سازند و مواد سازندۀ آن ها را با بزاق به هم متصل می کنند و دو یا سه تخم بزرگ سفید می گذارند. بادخورک شکم سفیدیا کوهیApus melba مهاجر اتفاقی اروپاست. در ایران، چهارگونه بادخورک با نام های بادخورک معمولی، بادخورک دودی، بادخورک کوچک، و بادخورک کوهی شناسایی شده است. بادخورک ها به نسبت جثۀ کوچک شان، سریع ترین پرندگان اند. این پرندگان در هوا غذا می خورند، می خوابند، و حتی جفت گیری می کنند.

پیشنهاد کاربران

در دزفول به آنها قندر ( با کسر قاف ، سکون ن و کسر دال
در گویش بروجردی
بادکپور

بپرس