باداوله

لغت نامه دهخدا

( بادآوله ) بادآوله. [ وِ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) بادآبله است که آبله هلاک کننده باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). همان بادآبله است. ( شرفنامه منیری ). بادآبله. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بادآبله و بادلوطه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس