باداه

لغت نامه دهخدا

( باداة ) باداة. ( ع اِ ) صحرا. ( منتهی الارب ). صحرا و دشت. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

صحرا دشت

پیشنهاد کاربران

بپرس