فلک از رشک نگذارد بحال خود دو همدم را
بسنگ از یکدگر سازد جدا بادام توأم را.
اثیر شیرازی ( از فرهنگ ضیاء ).
|| کنایه از اندام نهانی زن باشد. توفیق گوید : مپرس از من از آن بادام توأم
دل عاشق دونیم آنجاست از غم.
( از آنندراج ) ( از مجموعه مترادفات ص 52 ).