باد کژ

لغت نامه دهخدا

باد کژ. [ دِ ک َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بادیست که بعربی آنرا نکبا گویند و محل وزیدن آن میان هر دو باد باشد عموماً و میان باد شمال و باد صبا بود خصوصاً. ( برهان ) ( آنندراج ). نکبا. ( زمخشری ). بادی است که از چهار جهت مختلف بجهد. نکبا. ( دهار ). باد کج.

پیشنهاد کاربران

بپرس