باد کوه. [ دِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام بادی که در بابل سر و نواحی آن از آغاز شبانگاه تا بامداد وزد و در اول گرم و سپس خنک باشد. در تابستان هوا را خنک و در زمستان سرد کند.
فرهنگستان زبان و ادب
{mountain wind} [علوم جَوّ] باد گرماواداشتۀ (thermally forced ) شبانه که از کوه براثر سرمایش شیب های کوه می وزد و شامل باد فرودرّه و باد فروشیب است
